به مجموعه ای از چنتا نود که با هم کار میکنن و منابعشون رو با هم به اشتراک میذارن برای اینکه سرویس دهی درستی داشته باشیم و DownTime نداشته باشیم، میگن کلاستر (البته این تعریف یخورده آبکیه. بهترش رو سرچ کنین).
کلاستر ساختن هم قاعده و روش داره و همینطور متخصص خودش رو هم داره. برای مثال از ابزارهایی نظیر کوبرنیتیز (K8S) و داکر سوارم برای کلاسترینگ برنامه های container base استفاده میشه. از docker-compose هم برای مقیاس های کوچیکتر و روی یه نود استفاده میشه.
البته docker-compose برای موارد دیگه ای هم استفاده میشه. مثلا شما میخوای برنامه که با PHP و MYSQL و NGINX نوشتی رو، روی یه سرور بیاری بالا. دوتا راه داری:
- نصب دستی تک تک برنامه ها و صرف کردن زمان نسبتا زیاد + کانفیگ برای هرکدوم
- نوشتن کانفیگ ها برای یک دفعه و استفاده از اونها از طریق docker-compose.
قبلا من دستی نصب میکردم. اما الان ارزش داکر کمپوز رو بیشتر میدونم و وقتمو تلف نمیکنم 🙂
نکته: در صورتی که رم سرور شما از ۲ گیگ کمتره، داکر کمپوز نمیتونه ران بشه. راه حل؟ دونه دونه کانتینر ها رو دستی ران کنین!
خب از بحث دور نشیم. داکر سوارم ابزاری برای کلاسترینگه. نسبت به داکر کمپوز امکانات بیشتری در اختیار شما میذاره اما نسبت به K8S خیلی بچه‌گانه و کوچولوئه. اصلا نمیشه قیاس کرد. ولی خوبه که یاد بگیریم (من برای شروع کار یاد گرفتم). پیش نیاز اون هم یادگیری خود داکر و داکر-کمپوز هست. چون سینتکس ها و ساختار همونه وبرخی از دستورات فرق میکنن.
برای یادگیری هم سخت نگیرید. داکیومنت اصلی:
https://docs.docker.com/engine/swarm
من از KataCoda کمک گرفتم. آموزش داکر سوارم در katacoda:
https://www.katacoda.com/courses/docker-orchestration
قسمت اول راه اندازی کلاستر:
https://www.katacoda.com/courses/docker-orchestration/getting-started-with-swarm-mode
ادامه خواندن چند قدم با Docker Swarm – قسمت اول